Solgun Veda
Savrulur yapraklar hüzünle, kederle,
Rüzgâr dokunur ince bir hevesle.
Göğün gözleri mahzun bir perdeyle,
Gizler aşkımızı solgun bir renkle.
Düşerken yapraklar bir bir dalından,
Sessizce koparım ben de yanından.
Gözlerin bulutlu, sözlerin hazan,
Savrulur içimde eski bir isyan.
Kayıt Tarihi : 1.3.2025 21:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!