Solgun Ve Yorgun Şiiri - Durak Yiğit

**
Her şey bitik
Her şey durgun.
Her şey ölü...
Sevdalar sarı.
Gönüller sarı.
Hasretler sarı.
Sevdalar yavaş yavaş hazana dönüşüyor !
Mevsim yine bize İnat sonbahar.
Her yer, her şey sapsarı.
**
Bizim gibi.
Sevdamız gibi solgun ve yorgun.
Dur diyor gönlüm dur !
Dur diyor gözlerim sonbahara !
Dur diyor gönlüm sana !
Dur diyor ama dinleyen kim! ?
Mevsim hala sararıyor.
Rüzgarlar hala esiyor.
Ve sen gidiyorsun yüreğime inat.
**
Ellerde,dudaklarda,ıssız yazılarda
Akşamlara gerili ağlara takılıyor
Yaralı hayvanlar gibi soluyor
Bunalıyor,kaçıp gitmek istiyor
Yollar,yada anılar boyunca.
Ey Acı !
Aşk'ın yüzsüz dağarcığı !
İçimden deprem deprem geçiyorsun...
Geride kalan sadece talan...!
**
Destan olup düştüm dilden dillere
Sevdiğimi verdim yaban ellere
Çağlayıp akarım döndüm sellere
Yare solgun yare sürgün yaşarım.