Solgun Güller Şiiri - Ayhan Akdogan

Solgun güllere anlatacağım ömrümün sendeliğini
Yaprak oynamamış yağmur sonraları toprak kokmamış
Kırkikindi yağmurları gözlerimden süzülmemiş
Ömrümrümden ömür geçmiş ama senden geçememiş

Solgun güllere anlatacağım bir yangın yeri yüreğimi
Senin hasretin varken bu şehirde yaşanmazmış
Evet bu öfke biraz fazla hoyrat biraz fazla akılsız
Deli Fıratlar gibi sensizliğinle bu gönül nadanlaşmış

Solgun güllere anlatacağım satıh satıh yollardan geçtiğimi
İhanetin cüretkarlığı esaretin bedeliymiş
Günahsız bir kavganın suskun kalan yüzüymüş
Sonu aşikar biçare şikar olmuşum ellerinde

Solgun güllere anlatacağım gecenin nefesini
‘Ey! Kamer’ aydınlat gecemi dönsün yüzüm güneşe
Kabuğuna sıkışmış halimi anlat meftun olmuş heceye
Anlat ki ben buradayım tam burada ziyası kaybolmuş geceye

Solgun güllere anlatacağım gitarımın son telini
Şarkımın son güftesi melodisi kırık telim gibi
Bam teline sermişim hayatın şerefsizliğini
Bırakıyorum ezgisine şarkılarımın notası yok kahpe felek gibi

Solgun güllere anlatacağım adımın baş harflerini
‘A’klına kelimeler gelmeyecek anlatmaya bensizliği
‘Y’anağına konacak gözünün timsah gözyaşları
‘H’akkım kalacak boğazındaki nimetin isyanları
‘A’dımı çok anacaksın elinde mazinin külleri
‘N’ihayetine kavuştuğun yakanda olacak azap elleri…