Solgun Çiçek Şiiri - Ümit Fatma Uçar

Sıkıca tutmuştu elini
Gözleri kaydı
Soldu bakışları durdu
Bir anne yavrusunu
öpüp koklarken,
O mahzun bakışlar
dokundu yüreğime
Okşadım saçlarını
Baktı uzun uzun yüzüme
Gözleri dalgalıydı
Çırpınıyordu minik yüreği
Okşadım gözlerini
Soldu tekrar yüzü
Elini sıkıca tuttuğu babaannesi

Bir kadın bakıyordu
uzaktan çocuklara
Ürkek bakışları dururdu
Yüzü solgun çocukta
Gözleri akar giderdi ardından
Sessizliğe bürününce okul bahçesi
Kaybolur giderdi görünmeden
Anlardım yürekten yaralı
Yaklaştım ürkütmeden
Kaçırdı bakışlarını döndü yüzünü
Beni görmezden gelip yürüdü
Biraz eylen dedim güzel gelin
Belki sana olur faydam
Burdu yüzünü dertleri derya
Yaşlı gözleri köz oldu içime
Saymıyorlar beni diriye
Kızım beni tanımaz
Solgun kızımın öldü denilen anası