Ne baharın tadı var, ne yazın,
sensiz öyle mahzun, öyle solgun.
Gök bile bir başka gri,
bulutlar bir başka ağır,
rüzgar bile fısıldamıyor eskisi gibi.
Gözlerim peşinde gölgeler düşlüyor,
gittiğin yollar sessiz,
geçtiğin sokaklar ıssız.
Bir yalnızlık sinmiş her köşeye,
adımlarım bile çekingen, yersiz.
Ne bahar koku getiriyor çiçeklerden,
ne güneş parlıyor içimi ısıtacak kadar.
Sensizlik bir iklim olmuş,
soğuk, derin, geçmeyen…
Öyle eksik, öyle yarım,
zamansız düşen bir yaprak gibi,
sensiz hüzne kesmiş bütün mevsimler.
Kayıt Tarihi : 26.11.2024 10:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!