İlk başaktan
aşka ait bir öz düştü toprağa.
Canhıraş bir çırpınış
bir vaveyla koptu toprağın bağrında.
Düşürülse bile aşk, yerde kalmamalıydı.
Değil mi ki bir düşen vardı aşka
sarılıp, onarılmalıydı.
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum