Dinlemez kış boran güller açardın
Sarardı yaprağım soldun be Gönül
Beni benden alıp cevher saçardın
Ne kadar muhannet oldun be Gönül
Sanma ki bu sevdan bir gün bitecek
Bülbül figan edip baykuş ötecek
Kim bilir gönlünde kimler tütecek
Gün güne hicranla doldun be Gönül
Kalmadı bir sözüm uzak dur benden
Her daldan bir çiçek istemesinden
Senden ne köy olur kasaba senden
Sanma ki bahtiyar oldun be Gönül
Sitemkâr Âlim der kul kendi saklar
Yüzümde tebessüm saçımda aklar
Bülbülün figan edip ederken vaklar
Kalmadı tahammül yoldun be Gönül
15.11.2002 CUMA
Bekir AlimKayıt Tarihi : 19.6.2007 21:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bekir Alim](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/06/19/soldun-be-gonul.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!