Soldukça aşkın gülü solacaksın ömürden

Soldukça aşkın gülü solacaksın ömürden
Tükenecek renklerin, seni bitireceksin
Korkup yüz çevirdikçe, o ilahi emirden
Zamana gergef olan teni bitireceksin

Dikeni kanatsa da gül tuttuğun ele bak
Süzülen iki damla, ve ne muhteşem varlık
Bunca yıl uzanmışsın, dost dediğin ele bak
Karanlıktır çizgiler, vuslat; ebedi darlık

Dil ifadeden aciz, kalbe küskünse mana
Kaynar mı göz pınarı, çözülür mü o esrar
Sinendeki bakışlar meyleder mi imana
Saadet yolcusuna yaren olmazsa ebrar

Mülkünde emanetken kasılıp duruyorsun
Titrek gölgelerinle nasıl mağrur olursun
Yarı buçuk aklınla hesap mı soruyorsun
Hak mizanı adildir, ettiğini bulursun..