Soldu yine baharın gülleri,
Eyvah!
Hazan akşamları doldu karanlık gönlüme.
Soldu papatyalar ve sümbüller, eyvah!
Bir tez canlı deccaldim, ateş kazanımda niyet.
Uçurum dibi hayallerim,
Dizgininde hayat...
Yumru köklü sitemlerin ve sen,
Eyvah!
Sevgi bir mahrem yaradır şu virane gönlümde.
“İki can bir kalıba sığar mı? ”
Eyvah!
Şu sonsuz kıyametler şehrinde bir başıma,
Neyleyim?
Bir candır kopan yürekten,
Değil gün batımı kıyamet!
Can dökümü hazandır bu vakitsiz gelen...
Ne’yledin şuursuz hezimet,
Eyvah!
Kayıt Tarihi : 21.10.2009 10:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!