Dağların tepesinde rüzgarı hiç dinmedi
Sevgili yarimin ateşini
Oralar da söndüremedi
Ağaçta olgunlaştı
Dalından düştü gönlüm
Yaban elde gezerken
Solmuştu rengi gülün
Aldı onu yaradan,haberim de olmadı
Son zamanda yarimin dili damağı tutmadı
Ağzındaki tükürüğü bile yutmadı
İki ay yatakta pişirdi aldı gönlüm
Yürekleri yakıp da
Soldurdu rengi gülün
Haber vermeden aniden gitti
Vedaya zamanı bile yetmedi
Yüreğindeki derdi
Canım sümbülüm
Söndürmeden gülerek gitti
Soldu rengi gülün
Bahattin Tonbul
6.09.2008
Kayıt Tarihi : 7.9.2008 16:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
sevgili eşimi zor seçti be ölüm sonunda gitti gülüm
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!