Soldu Gülüşün Şiiri - Hasan Hüseyin Yılmaz

Yatakta dönüyor uyukluyordum
Gözümün önüne geldi gülüşün.
Uykumda adını sayıklıyordum
Rüyamın içine doldu gülüşün.

Tebessümün her kapıyı açardı
Bakışların sanki ışık saçardı
Sana karşı benim gönlüm naçardı
Yüzünde bir demet güldü gülüşün.

O gülüşün rengi asla solmazdı
Bir benzeri yoktu yeri dolmazdı
Öyle ki tadına doyum olmazdı
Şekerdi şerbetti baldı gülüşün.

Öyleyken düşümde tatsız gibiydin
Kaderine kırgın bahtsız gibiydin
Umutsuz karamsar mutsuz gibiydin
Yüzünde sarardı soldu gülüşün.

Dedim ne yaptılar ne oldu sana
Derdin derdim olsun söyle Hasan’a
Ömrümü veririm bütün tasana
Uykumu kaç kere böldü gülüşün.

Hasan Hüseyin YILMAZ