Hasretin bitirdi benim özümü
Ne olur çağır da geleyim bu gün
İster kabul eyle güldür yüzümü
İster at ellere öleyim bu gün
Yüce dağlar gibi dumanlı başım
Hep senin için mi aksın gözyaşım
Yâr diye değil de dostun, kardeşin
Kabul et yanın da olayım bu gün.
Her gün daha artar yükselir ahım
Ne akşamım belli ne de sabahım
Senin kapın oldu gönül dergâhım
Bırak ta orada kalayım bu gün.
Böyledir aşikâr Ahmet’ in hali
Kimse kabul etmez bunca vebali
Çölde kalmış susuz çiçek misali
Bir sevda uğruna solayım bu gün.
Kayıt Tarihi : 5.9.2007 21:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Ekici](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/09/05/solayim-bu-gun.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!