Bana verdiğın güller solarken gönlümde ki güllerde sondu.
Ben yaşarken sen bu kapıdan çıktığında an benimle öldün.
Bu temmuz akşamında yatakta tek başıma üşüyorum sensız.
Duvarlar sensız boş gözlerle bakıyorum etrafıma sedasız.
Sigaramdki sevgi dumanı içime çekerken bilıyorum.
Çiğerlerım bir parça kapladığını yavaş yavaş öldürduğünu.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta