Solar Yüzüm Şiiri - Osman Kaya Malatya

Meyil verdim gonca güle,
Bağrım yanar sızlar özüm,
Bu sevgi veriyor çile,
Günden güne solar yüzüm,

Cevap yok kaşı karadan,
Kurtulamam bu yaradan,
Gitmek isterim buradan,
Gönül dinlemiyor sözüm.

Minnetim yetmedi dosta,
Dertler geliyor üst üste,
Yar elinden oldum hasta,
Sönmüyor ateşim közüm.

Canan yüzüme bakmıyor,
Derdi içimden çıkmıyor,
Sevdalı yürek bıkmıyor,
Canlar dinmez oldu sızım,

Çırpınan garip kuş oldum,
Sevince dede düş oldum,
Mecnun olana eş oldum,
Kış oldu baharım yazım.

Onu kendim gibi sandım,
Meğer boşuna aldandım,
KAYA der gayrı usandım,
Yaş doldu ağlıyor gözüm.