Solar Koparılan Gül Şiiri - Aziz Dolu

Sana yazdığım bu dizeler son nefesimdir.
Sana yazdığım bu dizeler vasiyetimdir.

Yataklara düştüm evlendiğini duyunca
Adını sayıkladım durdum üç gün boyunca

Uzandığım sedirde her an seni düşündüm
Heyhat, kim bilir belki de gördüğün düşündüm.

Her gece gelip gönlüme hâle hâle daldın.
Aman Tanrım, yoksa sinene ayı mı aldın?

Canımdın, Gülsarı’mdın, sinemde sarı güldün.
Yazık, güller misali, kısa bir ömür sürdün.

Demek gemilerini yaksın dedin öyle mi?
Hele bir sorsaydın gemileri getirdim mi?

Parmaklarım ağlaşırdı yüzüne bir baksam
Uykulara dalardım gözlerinde her akşam

Seni hâlâ seviyorum, bu söz belki bayat
Ama inan kara gözlüm, benim için hayat

Dünya umut tarlası, ne ektim ki bitecek
Böyle geldi bizim aşkımız böyle geçecek

Sensizlikten kıvranıp duracak garip ruhum
Beynime kör çiviler çakacak habis urum.

Yaban gülü gibi kokan teninin özlemi,
Yakıp küle döndürünce şu bahtsız sinemi.

Geçmişte kalan günleri andıkça bu gönül,
Hayallerime saplandıkça bir sararmış gül,

Ömür boyu ağlasam da isterim sen hep gül
Yalnız unutma, bir gün solar koparılan gül.