Amanos’tan bakınca ovaya, görünmez solan yazması.
O ovanın fakiri, dertli anası.
Bebeleri aç, Rızk için vuracak toprağı.
Sabah ezanıyla çıkar savaşa, silahı kazması.
Hem kazma hem de hayat yükü var omuzun da.
Yinede uzamaz tarlanın yolu, aşılır bir adım da.
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
