Solan Mevsim Şiiri - Ömer Üner

pırlanta şehirler yapılır her akşam
boğazın oynak çehresinde
beyaz bir güvercindir, sessiz
ve yağmur gibi süzülen gül şehrine
ve kanayan güllerde aşkın gecemsi rengi
ve hüzün şarkısında bitmeyen gece
ufukta solan kıvılcım şöleni
göğü tutuşturan altın bilmece

siyah bir yangınla dipsiz boşlukta
vurgun yiyen örselenmiş bakışlar
sonsuzluğun usâresini yudumlar çamlıca’da
bir nefes gibi titretir kubbeleri
ötelerden bir ses
ölümlü gecede
yükselir içli yakarışlarla ruhlar
aşkın ve ölümsüzlüğün kafdağına

ayışığı damlar ıslak bakışlara
kız kulesinden aşkın buğusu yükselir
meçhul bulutlardan bir sonbahar dökülür
ayna tutar deniz, solan mevsime