Bir gün sahilde gezintiye çıktım,Geri dönüşte şehrin yabancısı olduğum için yolumu kaybettim.
Sahilden epey uzaklaşmış olmama rağmen, hala yürümeye devam ediyordum. Her yer gittikçe ıssızlaşıyordu. Ev falan gözükmüyordu.
Geri dönecektim, fakat içimdeki bir his kuvvetle beni ileri gitmeye zorluyordu.
Daha fazla tereddüt etmeden ucsuz bucaksız ıssızlığa doğru yöneldim. Hava da artık kararmak üzereydi. Birden hayretler içinde kaldım. Karşıma saatlerden sonra bir villa çıkmıştı. Acaba bu neyin nesiydi?
Çokta susamıştım, gidip zile bassam acaba bir bardak su verirler mi diye düşünürken, gül ağaçlarının arasında dolaşmakta olan genç bir kız gördüm. Melek kadar güzel bir kız.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
