Solan Gül Şiiri - Enes Arslan

Kendimi gözlerinin maviliğinde bulurdum
Seni gördüğümde gönlü hoş olan olurdum
Adın geçince suları durduran olurdum
Düşününce seni ilk bulan olurdum

Maviliğin müsilaj topladı
Hoşluğun yerini boşluk aldı
Sular kurudu çölleşti
Düşüncelerim değişti

Artık gözlerinin bir rengi yok
Seni görmemin bir anlamı yok
Suların durmasının bir nedeni yok
Seni bulmamın bir önemi yok

Mısraların sana tahammülü kalmadı
Bekleyen düşlerin vakti kalmadı
Kalbimin sana tavizi kalmadı
İçimde senden bir parça kalmadı

Kalbimden çıktığın zamanı biliyorsun
Bunun sebebinin ne olduğunu biliyorsun
Bunun olmasını sen istedin biliyorsun
Bu kapı bir kere kapanır biliyorsun