Tarumar oldu sanki hazan değdi güllere,
Solan gönül bahçemde bülbüle yer kalmadı.
Kilitledim kalbimi perçem vurdum dillere,
Solan gönül bahçemde bülbüle yer kalmadı.
Gazala dönen bütün aşkları toplayıp yak,
Her şeyin bir sonu vardır öyle yaratmış Hak.
Bülbüller ötmesin artık güller kurudu bak,
Solan gönül bahçemde bülbüle yer kalmadı.
Gönül karamsar oldu yürek onu didiyor,
Sevdalarım çıkmaz sokağa doğru gidiyor.
Bülbüller ahu zar eyleyip figan ediyor,
Solan gönül bahçemde bülbüle yer kalmadı.
Ne desem boşuna gül yaptığını biliyor,
Gönül bize eziyet etmekten zevk alıyor.
Ötme bülbül ötme içim bir çeşit oluyor,
Solan gönül bahçemde bülbüle yer kalmadı.
Yusuf tam aleme ibret oldu hallerimiz,
Sevdadan uzaklaştı tutmuyor ellerimiz.
Gönlümüz viran oldu kurudu güllerimiz,
Solan gönül bahçemde bülbüle yer kalmadı.
Kayıt Tarihi : 12.4.2011 07:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Tuna](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/04/12/solan-gonul-bahcemde-bulbule-yer-kalmadi.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)