Teselliler gölgesinde umut arayan zihnimde
Donuk duygular çözülür zaman tortusunda
Bakışların alev üfler kastedip yaralı gönlüme
Gözlerinde karabulutlar kan kusturur yüreğime
Su akmaz gül açmaz sele yenik bu bedende
Tek damlandan nasipsiz kurak son nefesim de…
Şimdi maziden tek miras, koklandığın o an
Bil ki; yok artık ne koklayan ne de koklanan
Kayıt Tarihi : 30.11.2025 14:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Denizli 2022
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!