Solaçlarımda Kırılan Can Aynanın Çerç ...

23.23.2010

Adsız bir sen mutfağındayım.Dimağımı geliştirecek öpücükler aradım.
Sen kokulu bir gül reçelinin ecelindeyim.Solmuş sensizliğin tadı var.Sinmiş duvarlara.Hala senin kokun var ömrümün tuvalinde.
Yüreğimde iklimsiz sebzeler yetişmiş.Ayşe kadın fasulye yere yığılmış.Oysa ben ayşe’nin sırığıydım çiçek çiçek bana sarılsın diye.
-Sonra kopuşların sofrasına dimağ olmaya aşktık seninle.
-Şimdi sırığı olmayan ayşe kadın fasulye nasıl hasadını aşka çevirecek. Öyle yalnızlık sularıyla olmaz bilesin.
-Kuşatılmış sensizlik duruyor yüreğimde.Meyve vermeyen ağaçların gövdesi gibi çürüyorum.
-Sulak özlemlerim büyür yarınlara, yarinlere.
Alışkanlık boşalır yüreğimin tanımsız ruhlarına. Periler tüner yaramın solaçlarına.Ben’den gider bensizlik.Senin mevsimsiz kalışlarına gelir, bir türlü gelemeyiş.

-Soyut bir çıplak olur hayalim. Seni arzulamak nedense aklıma bile gelmiyor. Seni sevmeyi,senli her şeyi yazarken arzulayış alfabemde yoksun.
-Kadınsılığın gülü mü soldu yoksa sen kadınlıktan şeytanlığa ya da pardon soylu bir melekliğe mi geçtin.
- Kalsam sensizlik/ gitsem vuslat.Boğuk sesler arasında bengisi olmayan gerekler sıralanır.
- Kıpırtısız gitsem kendi gerçeğine. Orada olmanın merhametine kendimi adasam gönül adan yüzer mi ki?
Suların gurbetini yaşayan damlalarına geldim.Ağlasan biraz, yaramın arasındaki sen ıslasan ve kurlarına kurulsa amansızlığımın saati.
-Saat tam seni benden geçerken kendime gelsem. Kalk şair, ben geldim hiç gelemeyen , hiç susturamadığın, hiç beklemediğin, imkansızlığın imgesi olan kozmik hecelerin gülü, biyolojik enerjinin jini,güle reçel olmanın gerenci ve seni idleyen içsel varışın varsılı olarak ılık meltemler estirmeye geldim.
Karanlığın kendi aralığında sallanan son kullanma tarihi geçmiş hasret gıdasının etiketini yırtarak taze baharın tadını sunmalısın.
Nefes nefese kalmalı nefsimin son istemleri. Yüreğime kadar inmeli y’adının sızısı.
Sûretin gün sayıyor ruhumun dehlizinde,fotojenikliğinin her karesi beynimde canlanıyor.
Samanyolundaki her şeyi setredip göğündeki her şeyin ışıltısını aşka sunuyorum ve sen oluyorsun gece.
-İlk yıldız gibi, ay’ın çıkmasını beklemeden , beni de beklemediğin gibi hecelerini gecemden kaçırıyorsun.

Sen savaşı bitmedi . Canhıraşımın hışımları arttı. Sığınaklarım var sığamadıklarımı saklıyorum sensizlikten.
• A) yazlarm var.
B(aşka yok.
C) anım yanıyor sen volkanında.
D) arası yok bu s ensizliğin
E) sir ya da lord değilim bağıl imparatorların güzergahında.
Haykırışımın heybesinde sesli harflerin beni toplar. Şıksız cümlelerin sessiz meftunu olur aşk olmaya ulanırım.

* Bir aşk avında bulduğum yanardağını anar oldum. L’avlarımı akıtır diye.Bir ceylan kaçışında beni de tavına alırsın belki.

-Kutuplarında donuşumu ve sana dönüşümü anlatsın penguenler. Sevimlice yaklaşsın ateşine.Magmanı çıkar bahtının en aşki yerinden.
-Erit bizi.Aşkın dirilişiyiz.
-Efsunumu bilir bilinmişlik.Gün görmüşlüğün görücüsüyüz.
-Seni görmeye geldim, görümcelik bakışlar arasında.
Ruhuma sızan Leyla ‘nın ıslak uzaklarına ulaştı sen ve sensizlik.
-Kırmızı ışık yandı. Aşk durdu. Yeşil gözlerinin yanmasını bekledi bekleyiş.
*Karşına geçmek için aşkın karşısına geçtim. Yansın ışıkların,kapat gün’eşi. Gözlerinden aydınlık bir sen ekledim vuslatın sokak direğine.
*Hangi yöne gitsem senli aydınlıklar var; ama içim karanlık.
Sen yoksan nasıl aydınlanacak bu için metropol olan ben bilemedim Zindenaz.