Solacak Bütün Güllere

Topraklar kazdım
Güzde baharda
Anamın hasta olduğu zamanlarda
Dinlemedim kimseyi
Yeni çukurlar açtım
Yeni bir kuş doğarken dünyaya
Yeni bir çift göz sevdalanırken
akasya ağaçlarının altında
Havayla karıştırdım yalnızlıklarımı
Toprakla yamadım yanlışlarımı
Seni bir de dertlerimi küçülttüm
Ayırdım
Toprağa fazla gelmesin !

Bir gün gelecek ki kavuşacağım
Sen de oradasın
Olamadığın kadar yakınımda
Oturup ağlarım belki
Toprak da yeşillenir bakarsın
Bir gül açar üstümde
Her sevginin sonunda kanayan
Sevinirim solacağını bile bile
Ağlarım

Annem de hastaydı ya
Ruhuna Fatiha