Çok uzun ve yorgun bir gecenin,
Kalbinden sana sesleniyorum.
Kim bilir şimdi hangi yaşanmamış,
Yaşantıdan uykular çalmaktasın.
…Ve
Kim bilir şimdi hangi mavi rüyanın,
Titreyen ahengindesin.
Belki süvarisin umutlar diyarına,
Belki de kanatlısın saadet göğüne,
…Ve
Belki de bir yolcusun binmişsin,
Mutluluğun sonsuzluk gemisine…
Kim bilir şimdi hangi mazlumun,
O masum gönlünü çelmektesin.
…Ve
Kim bilir şimdi hangi toz pembe hayalin,
Sonsuzluk meltemindesin.
Belki bir gülsün sevilenin kalbine,
Bekli de cansın değmezin ömrüne,
…Ve
Belki de azgın deli bir tufansın,
Düşmüşsün bu hayatın çilesine,
İnan bana o masmavi rüyalarının,
Kar beyaz prensi olmasam da olur.
Bensiz sabahların o serin rüzgârları
Okşayıverirken o gül yüzünü,
Sadece sol yanını bana ver yeter.
Kayıt Tarihi : 14.5.2018 02:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nihat Yakacı](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/05/14/sol-yanini-ver-yeter.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!