siz hiç vuruldunuz mu
ayaklarınızdan
ya da alnınızın çatısından
değil ama
sol yanınızın tam ortasından vuruldunuz mu
siz hiç yaşayan bir ölü oldunuz mu
ya da nereye
gittiğini bilmeyen
bir gölge
her gece gelen
ve sizin güneşle
gider dediğiniz
ama gitmeyen ve de bitmeyen kabuslarınız oldu mu
siz hiç aşık oldunuz mu
sevda denizlerinde boğuldunuz mu
hiç vuruldunuz mu
o zaman bana
aşktan kaçıyor
insanlardan korkuyor demeyin
ben üç kere vuruldum
hem de aynı
yerden
ilkin de biraz yalpaladım
ikincisin de yıkıldım
ama üçüncüsün de
bir gölge
arafta kalmış bir divane
gibi aranızda yürüdüm
zorlukla nefes aldığımı
ağlayamadan göz yaşı akıttığımı
ve de en acısı hiç bir şey olmamış gibi yaptığımı bilmediniz
evet korktum
uzaklaştım hayattan
ama ben sol yanımın solundan vurulmadım
aslında hiç bir zaman
sol yanınım solunu
vurmadım
umuda dahil hiç bir şeyden bıkmadım
aşktan korktum
ama aşkı unutmadım
için için ağlamaktan
bir gölge olmaktan
korktum ama
umit etmekten
yarınlara umut ekmekten
en güzeli de
sol yanımın solunu
taşımaktan bıkmadım
ben yalancı sevdalardan
gözünü kırpmadan vurup gidenlerden
ve en kötüsü aşkı bir oyun zannedelerden bıktım
bıktım
ey sevgili
işte halimi anla
anla da
gelip gidenlerden
kırıp dökenlerden
yakıp kül edenlerden
olma diye
bir kere oku unut
iki nokta üst üsteyi sil
kağıda sadece üç nokta koy diye bu şiiri yazdım
Kayıt Tarihi : 4.10.2023 15:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!