Yorgun hayatımın yılgın ateşinin külleri arasında,
Yaşarken varlığında ki yokluğunla!
Boğazımda, biriken suskun buruk hıçkırıkların acısı...
Zehir gibi yutkunamaz hale getiriyor sensizliğin kıyısında.
Üşüyorum yokluğunun zifiri koyu gecelerinde.
Acı girdap dolu dört duvarın arasında, hüzün kundaklı,
Sırdaş hayallerimi, örtüyorum gecenin karanlığına.
Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta