Ey benim papatyalarımın asil prensesi
Sen ki!
Yorgun yüreğimin has bahçesisin
Sol yanımın ahu gözlü sahibi.
Karanlık gecelerimin ışığısın sen
Ağlayarak uyandığım her sabahın
aydınlık güneşi.
Sen
Suskun satırlarımın dili oldun
Lal olmuş şarkılarımın notası.
Sevmeyi unutan yüreğimin tercümanı oldun
Seninle doluyum, seninle mutlu
Sensizlik her gün biraz daha kemiriyorken içimi...
Senli düşler kuruyorum geleceğe dair
İçinde sadece sen olan hayallerden ibaret.
Can bakışlım, kara kaşlım
Seni sol yanıma işledim
iğne oyası gibi ilmek ilmek.
Ben
Senden önce unutmuştum sevmeyi
Senin papatya kokulu yüreğin
Bana yeniden sevmeyi öğretti
Aşk mıydı bu, yoksa bir sevgimi
Sanırım her şeyden öte
Bir sevdaydı tarifi olmayan
Kahve koyusu gözlerinde tutsak kaldı
Kömür karası çocuk gözlerim.
Canım diyen sözlerine vuruldu yüreğim.
Biliyor musun seni çok sevdi bu adam
Asaletini, gururlu ve dik duruşunu sevdim...
Sol yanımın güzel prensesi
Senden uzak olsam da papatyam
Gururla saklayacağım, yüreğini, yüreğimde
Ben seni çok sevdim, ahu gözlüm
Yüreğimin sahibisin kadınım...
İbrahim Dikmen 2Kayıt Tarihi : 22.1.2017 10:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Dikmen 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/01/22/sol-yanimin-has-bahcesisin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!