küçükken beni,
yağmurlu havalarda,
almaya gelmedi babam hiç, arabasıyla
elinde şemsiyesiyle,
annemi aradı gözlerim yıllarca okul kapılarında..
ama...o da gelmedi...
ıslandım...ıslandım..
elbiselerimle kurudum.
su geçirmeyen çizmelerimde olmadı.
birikintilerin göbeğine düştüm hep
dizlerim kanadı, canım yandı.
çamurlara battım...
amaaa...
ağlamadım hiç, gülenlere inat,
kalkmasını bildim dimdik.
çok hasta oldum ben çookk..
ateşlerde yandım cayır cayır..
amaaa..
bağışıklık kazandım
acılara ve hastalıklara..
şimdi sen sol yanımı acıtsanda,
emin ol
bu acıyıda alt edeceğim..
ilk kez ağlayacağım belki
canımı acıtan sen için.
uzun zaman alacak biliyorum
ve de çok zor..
amaaa.....
başaracağım,
ve,
SENİ UNUTACAĞIM! ! ! ! !
Kayıt Tarihi : 23.6.2009 09:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ağlamadım hiç, gülenlere inat' mısranızı çok beğendim.
Benim 'BEBEK' isimli şiirimi okurmusunuz.
TÜM YORUMLAR (4)