Sol Yanım Şiiri - Orhan Çevik

Vakitsiz, gözlerinin pınarlarından içtim
Durdurdu yine kerâhat vakti nefsim
Ahşaptan kanepem yakılmış şimdi
Zamanın ininde bukre’de kalmış sanki
Kurşun kalemlerim çizer acıları sehven
Okunur okunmaz dokunaklı matem
Vakitlice uyansın sağanak yağışlı elem
Koşa dursun yokuş aşağı gamlı gayem
Silindi, çehrenin tüm iz bırakan haritaları
Kısıldı sesimin adınla başlayan fısıltıları.
Do,re,mi,fa,sol,sol; sol yanım diye söylerken
Suskun; adını kanla yazdığım,fikrimin notaları.

Şehrime hoşgeldin; Sevgili.!
Öyle özlem, buram buram sen kokar
Seninle duyuldu şimdi gayretli yelkovan
Haketti tabiat sağanak yağışlı kovan.
Yıldızlar daha belirgin, ay seninle ışıldak
Dar ağacına asılsam, son arzum gözlerin olacak
Kalk gel; içerimde bir vakit soluklan
Bir yudum sevgimden içipte odaklan.

Nefesinin nefesi, nefesimle kuvvetlensin.
Yer açta gözlerim, gözlerinle bereketlensin.
Nefsin nefsime ömür boyu armağan
Kesik başlı kılıcım, kınında zalimle imtihan
Karabastı gecelerde, çengel iğneli zaman tarumar
Heybeden dolup taşar, yüz kızartan; yüzsüz ar.

Vücudumun, santim çizgisi şirazeden çıkmış
Kovulmuş kelimelerim sallanan sandalyemden
Sabahın soğuk yelleri kapı eşiğimde uyanık
Tavanımın köşeleri zikzaklı, pervazlarım kırık
Kalsaydın bir gece daha kahvemiz; kırk yıl hatırlık
Birer birer kağıt tükettim, hepsi son satırlık
Son geceden hatıra yatağımız şimdi; Darmadağınık.