Sol Yanım Şiiri - İrfan Erden

İlk kez tanıştım sol yanımla
Diyalektik öğrendik
tehlikeli kitaplardan
Herşey değişmeli
dönüşmeliydi özüne...

Kırılmalıydı zincirler..

Güneşi avuçlamalıydı
Dünyayı omuzlarında taşıyan
Nasırlı eller...
İşçiler...
Emekçiler...

Felsefenin ilkelerini dinlerken
Saygısızlık etmedik
Alın terine ve bedel ödeyenlere
Haddimizi de bildik
Yerimizi de...

Nice fidanlar devrildi yere
Kimi gülümseyerek gitti sonsuzluğa
Kimi Denize yürüdü
İnanarak,
Mahirdi
Cevahir yürekliler

İnsanlığın özü sevgiyle başlıyordu
Evrensel olmalıydı
Tarif ettiğimiz,inandığımız değerler
Yıkılmalıydı kan emiciler
Kahrolsun emeği sömürenler...

Dünyanın neresine gidersen
Götürmeliydin ışıgını da beraberinde...
Sınırların olmadığı
uçsuz bucaksız bir dünya sunmalıydık
kardeşce tüm insanlığa
Elele vermeliydi
Asya'da Afrika'da
Siyahı beyazıyla...
Zincirlerinden başka
Kaybedecek hiçbir şeyi olmayanlar

Okyanuslardan kıtalara
köprüler kurulsun
Danslarla coşalım istedik
Balıklar yüzsün,kuşlar uçsun...
Irmaklar gürül gürül akarken
Dağlardan ovalara...
Denizlere ve gökyüzüne
İnsanlık kucaklaşsın istedik

Yârin yanağından gayri
Geride kalan ne varsa
Evet,geride kalan ne varsa
Hakça bölüşülmeliydi
Böyle buyurmuştu Şeyhim
Aksakallı bir bilgeden önce

Oysa biz
İnsan insana kul olmasın dedik
Güzel bir dünya için
düşlerimizi süsledik
Sömürünün olmadığı
Kardeşlik türkülerinin söylendiği bir yaşamda
Silahlar gömülsün diye
Umuda can verdik...
Alınteri akıttıgımız
Kurşunlar aldı canımızı...

Hele bir sabah olsun dedik...
Güneş tüm ihtişamıyla
En güzel yüzünü göstersin
Karanlık kendinden utansın
Erisin karlar
Dağlardan yükselsin
Kan kızılı umutlar
Sevgi ekip mutluluk biçelim
Sevinçleri paylaşalım
Kaygılarımızı yerle bir edip
Sevdamızı ve emeği
Baştacı edelim istedik...

irfanERDEN