içinin ormanlarını budayan adam
aşkın ellerine, sevmeyi unuttuğu kadının günahımsı yüzünü çizdi
ve harflerini toplayarak şiire veda etti kendini…
sevgi; bölünerek çoğalmaktır, sevgilinin sol kırımgâhında
aşk ise; ilahi boyutlarda aklını kalbin havanında dövmektir demişti, ölü bir dostum…
Hüznünü dağlara savuran
senin kırılgan
ürkekliğin yok mu ceylan
ruhumu kanatlandıran
an be an kaçmaya hazır haline
ne aşklar susadı
Devamını Oku
senin kırılgan
ürkekliğin yok mu ceylan
ruhumu kanatlandıran
an be an kaçmaya hazır haline
ne aşklar susadı



Musalla kadar yalnızım
İçimin kör ayazında .....ama yinede
Gecemin sabaha çalan kıyısında
Biraz mavi
Biraz yosun kokuyor dünya
Ve çokça sen......
Herşeyden bir parça ....
Saygıyla esenlikle üstadım...çok güzeldi ..
" zaman kadar uzun
an gibi kısa saçlarına günah çiçeklerinden taçlar taktığım / mevsim taraçanda
duygusundan vurulmuş bir kumru gibi
ezberimde unutarak uyuduğum gözlerinden uyanıyorum "
Kutlarım değerli şiiri ve yazan yüreğinizi
Sevgi ve saygılarımı sunuyorum
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta