Dur yapma
Pervasızca kaldırdığın sol elinde tuttuğun,
yüreğindir.
Onun, bunun bu yürek; sadece senin değil
hepimizindir.
Sanma ki gözlerinin kızarıklığındandır
Gökyüzü, bayrak ve yüreğin kırmızı
Kızılı kan sanma sakın
Sakın dinleme hiçbir yıldızı.
Dur çocuk dur
Yapmacık yüreklerle yap-boz oynama
Ve bu denizde öptüğün her yanak
Balıklara yem olmasın.
Bilir misin aslında
Bayrak beyaz, gökyüzü mavi, yürekler soluktur
Bilir misin aslında
Denizlerde yaşanmaz, suları soğuktur.
Dur yapma ne olur dur
Ahlaksızca sokak ortası yumulduğun
küfürlere sarılmış bu eski şehrin adı
İstanbuldur...
Kayıt Tarihi : 21.7.2006 15:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!