söküyorum gökyüzünden yıldızlarımı,
saçlarına tutuşturuyorum ellerimle.
ateşe veriyorum dünkü hikayelerimi...
dumanına ismini yazıyorum ard arda...
ırmaklar çiziyorum avuçlarının içine,
sende yıkıyorum defalarca aç bedenimi.
ateş olmalı, dudaklarını düşünüyorum,
baştan ayağa yanıyorum cehenneminde...
gözlerinin ninnisinde uyuyorum sonra,
şarkılar iniyor uzaklardan kulaklarıma,
senin olmalı içime işleyen bu ses;
biliyorum, ürperiyorum, farkındayım...
yasaklardan yataklar serip çimenlere,
uzanıyorum yanına sen uyurken sessizce.
ecelime kadar sevişiyorum hayalinle,
kokunu çalıyorum bedenimin her yerine.
hüzünlerimi döküyorum ayak izlerine
ve her açtığın yaranın çukurlarına;
çiçekler ekiyorum şiirden saksılarda...
Tanju Çubukçu
Kayıt Tarihi : 2.9.2018 14:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tanju Çubukçu](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/09/02/sokuyorum-gokyuzunden.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!