Söküp Atamadım Şiiri - Necati Keçeli

İçime bir ateş düşer aniden
Çözüm, çaresini bulamıyorum
Söküp atamadım seni sineden
Bu dünyada sensiz olamıyorum

Aşkımızı çalar binlerce beste
Bakarım yoluna, en ufak seste
Adını anarken her bir nefeste
Üstünü çizip de silemiyorum

Yürekte yanarken hasretin narı
Mecnun bende görsün çekilen zarı
Şu gönül tahtımın serveti, varı
Kalbimde tutsaksın salamıyorum

Kör kurşun yarası ne ki yanımda
Bir aşkın acısı vardır kanımda
Seni düşünürken her bir anımda
Bir başka sevdayla dolamıyorum

Teselli olamam gördüğüm düşle
Akıl baş edemez çırpınan döşle
Yaz, baharın farkı kalmadı kışla
Sabırdan teselli alamıyorum

Aklıma düştükçe uykum kaçıyor
Öfkem gözlerimden ateş saçıyor
Boş bir dünyadayım içim acıyor
Güleyim desem de gülemiyorum

Necati'yim bu aşk yoruyor beni
Hem de on ikiden vuruyor beni
Hasret kefeniyle sarıyor beni
Izsız odalar da kalamıyorum

Necati KEÇELİ
İZMİR