Sokul Tenimin Yapışkan Islaklığına

Çekip perdenin efkârını kendine
Sana açılıyorum bir nefes gibi
Gözlerimde upuzun bir sonsuzluk
İçimde yorgun bir sus
Gitme diyor şarkılar
Sen yoksun
Uzak bir diyarca kendime sokuluyorum
Zehirli bir duman titrek dudağımda
Yokluğunun vurgunlarında yorgun balıkçılar
Hiç bilmediğim bir diyardasın sen
Bir kurşun yarası gibi ah
Can evimdesin…

Birbirine ekliyorum yakmaya kıyamadığım anıları
Biraz kül, biraz duman misali
Anıların çürük güvertelerinde bekleyişler
Eşkâlimi süpürüyor çöpçüler
Günlerden gel/git
Gövdemin deli yangınında matemler
Paslı bir kilit gibiyim derinliklerimde
Ödünç mutluluklar ekiyorum toprağa
Yıkıldı saraylarım ah!
Ölümü bekliyorum fırtınalı bir karanlıkta..

Hazan düşmüş dudaklarımın ökçelerine
Yamalı düşlerin güvertelerinde akşam
Kayalıklarıma yuva yapıyor martılar
Gagalarında hüzzam çığlıklar
Yüreğimin retinasında ölümcül bir dua
Zamansız bir düşünüşün resmi duvarımda
Ellerim aşkın küllerini eşelemekte
Bir yol ayrımındayım ah
Kapatarak gönlümü olmazlığını düşünüyorum…

Rötardaymış yine trenler
Al gönlümün hicranından yakılası varlığını
Sana çağlar biriktirdim asırlarca
Karanlığıma yapışarak üredi yarasalar
Vurgunların darağaçları çürüdü yokluğunda
Sana dair ne varsa çıkardım gönül torbamdan
Sokul tenimin yapışkan ıslaklığına
Karış özlemden kuruyan onulmazlığına…

Uzan son kez alevine bedenimin
İrkilsin gece iniltilerimizle
Tüm şişeler devrilsin gülüşlerimizle
Ayyaş bir düş olsun parmaklarımızdaki direnç
Bir ıslık sesi duyulsun gecenin hüzzamında
Hazin bir hıçkırıkla kulaçlar atalım
Dilersen alabora olalım
Aşkın fırtınalı denizlerinde…