Söküklerim Şiiri - Mehmet Kesici

Söküklerimi dikiyorum şimdi
Malum bahar bayramı, sokağa çıkmalı
Kırlara yürümeli
Karşılamalı kuşları yuvaya dönen
Omuzlamalı çocukları, amma
Ya yırtıklar?
Kırıklar?
Hıçkırıklar!

Hangi zamandayız..Deme.
Deme, alışamadım dar blucinlere
Yeşil parkamın tadı başkaydı
Postalımın, lastiğimin!
Kurumadı yastığımın üzeri
Kapanmadı izleri cigaramin
Tütün mavi dolanmıyor
Kara zift
Yara hınzır
Yara, kanar fitil fitil..

Yama tutmaz biliyorum.
Utanır çocuk aklınca, haklı da.
Küçümser bakışlarında emeği
Gülümser bebeğim.
Kurur terim.
Büyür ateşim alnımda köz
Aklımda devrim
Saklımda asi günlerim
Gürlerim yine
Güllerim pembe mor, gör!

Ne iyi ki, saklamışım iğne ipliği
Çok oldu kalktı pazardan
Halkım mezardan medet umar
Meta’dan şefaat
Hadi çocuk kalk
Hadi sana yürü
Bu senin düğünün, senin görkemin
Beklentisi bu göktekilerin
Korkma!
Korkma!
Kıpırdarsan yıkılır duvar..!

1 mayıs 2011