Söktüm yüreğimden seni...
Ruhumu denize saldım, dalgalar tuttu.
Öyle hırpalandım ki; her yanımı terkedilmişlik sarıyordu.
Saatlerce gökyüzüne baktım, martılar konuşuyordu.
Bulut kaplamış umutları, güneş doğmamıştı.
Hapis duygular yüreğimdeken, hüküm çekiyordum.
O, sahilde şişeler yetmiyordu efkarımı söndürmeye,
Üstelik yalnızlığı içerken, bir gün batımı,
İsyanımı şiir yapıp şişelere doldurdum hecelerce...
Duygularımı hapsettim sen oku diye,
sonra;
Denize savurdum şişeleri, söktüm yüreğimden seni...
Oktay Çekal
25.06.2014-13.27
Kayıt Tarihi : 10.12.2014 21:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!