Sokma Beni Çılgın Har'a Ey Mevla'm!

Sokma Beni Çılgın Har’a Ey Mevla’m!

Yaklaştıkça, ahret denen aleme,
Vehimlerden, gark olurum eleme
Şefkat et de, perperişan halime,
Sokma beni, o nar’ına ey Mevla’m!

Sınav sonu, hak etmez de cenneti,
Çoklar gibi, yaşar isem cinneti,
Sen vererek, kararında en neti,
Sokma beni, bed har’ına ey Mevla’m!

Sevapları, geçer ise günahlar,
Ayyuklara, çıkar ise ah vah’lar,
Ayrılınca, cennetinden muaflar,
Onlar ile sokma nar’a ey Mevla’m!

Geldiğinde, o dehşetli yevm-i din,
Huzurunda, durduğunda ins ve cin,
Ayrılınca, fasık, facir ve mü’min,
Sokma beni, çılgın har’a ey Mevla’m!

Sağdan, soldan, verilip de kitaplar,
Her bir kula, edilince hitaplar,
Kahir, nar’a, yapılınca hataplar,
Atma beni, o nar’ına ey Mevla’m!

Herkes için, verilince son karar,
Denilirse: “Sen de oldun bi-zarar!”
Kimselerden, görmez isem bir yarar,
Sokma beni, sen har’ına ey Mevla’m!

Cihat ŞAHİN
07.04.2023-İZMİR