Söke Ovası Şiiri - Nevzat Seçen

SÖKE OVASI

Çıkıp ta baktın mı konağın tepesinden uzağa,
Rengarenk görünür menderes ovası.
Kıvrım akan suyun sesini duyarsın,
Bir ayrı renk katar menderes meçrası

Ovayla dağın birleştiği nokta, Canı cana katar yaşayan güzel hatta.
Renk, renk çiçeğin açtığı safta,
Ne güzel görünür Söke Ovası.

İnciri,zeytini ballanır dalında,
Güzeller salınır,çıkınca dalında.
Hele bir de Milas yolunda,
Ne güzel görünür Söke ovası.

Yazı ayrı,baharı ayrı,kışı bir hoş.
Sıcağı yakmaz,soğuğu üşütmez,akşamı loş.
Eylülde bembeyaz,sanki bir kış
Nazlı gelin gibi görünür Söke ovası.

Avcı olup çıkınca ovasına düzüne,
Karabatak,ördeği,tavşanıyla üçüne,
Hele bir de ulubatı attın mı tavanın içine,
Mis gibi kokar Söke ovası.

Uzayıp gidince Bağarası yolunda,
Kengel toplarsın yolun sağında,solunda.
Sararmış,bal akınca portakalı dalında,
Tariş kolanyasına döner,Söke ovası.

Olmaz,çıkmaz tadı Kuşadası’na gitmeyince,
Dayanabilir misin Yayla Köyüne düşmeyince?
Abalaki’yi,Gıranta’yı koşar adım geçmeyince,
Bırakmaz seni Söke Ovası.

Ağaçlı’sı,Yamacı’yla bir hoş olur dağları,
Tek tük de olsa üzüm verir bağları.
Kıymetini hiç bilmez hayattaki sağları,
Buram, buram aş kokar Söke ovası.

Gidenler gitmiş,bir cennetmiş ezeli,
Gül dalında gül olmuş şu Söke’nin güzeli.
Seçen sende bu dizeleri yazalı, Bir başka olmuş bu Söke ovası.
Nevzat SEÇEN-SÖKE