Rüzgar esti
yer, toprak, yuva
doydu yine yaprağa
yaz, öğleni unutur gibi sevdi
ardından ölü yapraklar diriltti bizi
rüzgar esti
ağladı ağaçlar
ve yıkandı yine soğuk sırtlar
-vakti geçmiș bir gün sanki-
hiç istemezdim böyle olsun
istemezdim ve
kalamazdım bir dakika dahi
bu da annemle alakalı tabii
Kayıt Tarihi : 8.3.2021 15:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!