Ben geceleri yaşarım.
Sokak aralarında,
Yalnız…
Bazen çöpte bir kedi,
Ya da bir köpektir ,
Arkadaşım…
Onlar da benim gibi,
Bakışlar ürkek,
Kaçmaya hazır,
Bacaklar gergin…
Bazen,
Sokak lambasında ,
Yörüngeler çizen
Bir böcek,
Bir sinek ,ya da kelebek,
Arkadaşım…
Yürürken ayak seslerim,
Yankılanır duvarında,
Sokağın.
İrkilir duraksarım kaldırımda.
Çöpün kenarında asılı,
Poşetteki,
Ekmek kırıntıları,
Yemeğim…
Ağaç dalında tünemiş,
Bir kuşun,
Ürkek kanat çırpışlarını,
Duyarım yüreğimde…
Ay ışığı vurur yüzüme,
Yıldızlar sönük…
Ben geceleri yaşarım,
Sokakta.
Kaldırım taşına,
Serilmiş,
Kartondan yatağım.
Arkası yatık,
Ahşap topuklu,
Kenarı yırtık papuçlardan,
Yastığım…
Sevmem gündüzleri.
Dışlanıp horlanmaksa
Kaderim.
Korkarım, insan olmaya
Ben!
karanlık gecelerde yaşarım.
Gözlerden uzak…
Yaşamak dersen adına,
Bir ben bilirim.
Acının tadını.
Kaldırım taşlarına yazdım,
Sokaktayım, adımı.
Bilmem anlatabildim mi?...
Memik Kömekçi
08.11.2018 (Kilis)
Memik Kömekçi
Kayıt Tarihi : 9.11.2018 18:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Memik Kömekçi](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/11/09/sokaktayim-5.jpg)
İki –beş nöbetinde
BeğenAntolojimYorumlarPaylaşTweetlePaylaş
İki –beş nöbetinde
Çankaya’nın tepesinde
Amerikan sefir evinde
Gecenin karanlığında
Sokaklar boştu
Sağır bir sessizlik vardı
Bu sağır sessizlikte
Bir ben vardım yürüyen
Birde zaman.yürümekteydi
Bu bomboş sokaklarda
Bir kedi bir köpek
Birde elektrikli direk
Birde ben vardım
Gecelerin bildiklerine örnek
İnsanlık susmuş gibiydi
Asvalt, boylu boyunca yatmakta
Rüzgar ağlamaklı, hışırdamakta
Yataktaki gözlere uyku dolmakta.
Gecelerde açık kalan gözler
Karanlıklarla savaşmakta
Geceler nice sırları saklamakta
İşlenen günahları
Karanlıklar kapanmakta
Neler bilir geceler bir bilseniz neler bilir
Sessiz inleyişlerle ahlar vahlar. çekilir
Kafamda karmakarışık düşünceler
Gecelerde çözülmez bilmeceler
Her şeyi kara bir yorgan gibi örter,
Bu zifir geceler
Ağlamalar, gülmeler
Sevmeler sevilmeler
Ve, daha neler, neler
Her günaha tanıktır
Keşke söyleyebilseler.
Yusuf Değirmenci 2
Kayıt Tarihi : 23.3.2008 00:42:00
Muhteşem yorumunuz için gönülden teşekkür ediyorum üstadım. Aynı konuyu işlemişiz. Duyarlı yüreğinize selam olsun.
TÜM YORUMLAR (2)