Seni hatırladıkça bir düğüm bağlanıyor kalbime.
Aynadaki gözlerim,
Kırık olan ellerim,
Koşamayan bacaklarım üşüyor.
Görmüyor musun?
El eleydik, yarınların hatırlattığı mazide.
Şimdiyse çocuklar gözüküyor ardımızda gizlenen.
Mutluluklarımız var,
Ayaklarımızın altında ezilen.
Dostlarımız oldu,
Önümüzdeki, yalnızlıklarımızla görünmeyen.
Köprünün sonunu kapatmış gökyüzündeki ayrılık!
Dağların ardındaki şehirse biz yokken karanlık.
Ve pencereden bakıyordu insanlar,
Yağan yağmurlara.
Aşksız bir adamın saplandığı,
Tanrının hatırlamadığı,
Unutulan ıslak mezar taşına!
Kayıt Tarihi : 14.4.2022 08:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Edip Ferhan Çiftci](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/04/14/sokaktan-gecen-hatiralar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!