Gözleri doldu,
Yüreği sıkıştı,
Omuzları indi, duydu nefesini,
Titreyen sesini.
Kızdı titreyen ellerine,
Sıkışan yüreğine,
Kızdı, dolan gözlerine.
Derin bir iç çekecekti,
Ancak kesik kesik çekebildi nefesi.
Kalkıp başını alıp gitmeli zamanlardan...
Gidilecek yol da kalmadı mekanlardan.
Her yer sokak…
Meskeni idi bir zamanlar kedilerin köpeklerin.
Köpekler, kediler terk edeli,
Devralmıştı...
Nedense kudretliler,
Ölümsüz gibi idiler.
Başına, saçına, varına,
Diyeceği var gibi baktı.
Hay senin gibi...
Kayıt Tarihi : 14.2.2019 22:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!