Sokakta yaşıyorum, çadır kurmuşum çayıra.
Sen ister çadır de, istersen de baraka!
Sahibi yok bu mülkün, kimseye ödemiyorum kira.
Yol geçen aşıklara da, bir bardak su bedava!
Dert etmiyorum ben, gelmiyor elektrik faturası.
Dededen kalmış bana, bir çakmak bir de gaz lambası!
Rahmeti çok mevlam, bırakmadı susuz beni hiç,
Gariplere de bol yer var, burası alay meydanı!
Tenekeden bir mangal, birazda çalı çırpı.
Çadırım çok sıcak, kolayda oluyor ısınması!
Eskimiş pantolonum, bilmiyorum rengini gömleğimin.
Gönül kirini de yıkar mı hiç? Bu çamaşır makinesi.
Mahalleli atmış çöpe, yazık oluyor bu nimetlere.
Yinede hoş duruyor hepsi, bayram yaptırıyor mideme!
Kahve camından gördüm, karmaşık renkli bir dünya.
Oysa oynuyor her gece, gökyüzündeki beleş sinema!
Varsın desinler bana, başıboş köpek, serseri!
Dermanı bol rabbim, size vermesin bu dertleri.
Döşeksiz barakam ve kırık kalbimin sırları;
Numune insanım, buda Allah’ın hikmeti!
02.11.2006 15.00
Kamil Çağlar
Hayrabolu
Hayrabolu
Kamil ÇağlarKayıt Tarihi : 17.11.2006 18:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!