Sokaktaki Sabah Şiiri - Sümeyye Kama

Karanlık sokak,
Geceden kalma bir soğukluk,
Elleri cebinde ben.
Yolları ıslatan damlalar,
Ve de karanlığı bölen,
Bir sokak lambası.
Rüzgar sesine karışmış sabah ezanı,
Islanmış ekmek parçaları,
Onları kaçıran kuşlar var.
Önde giden pati izleri,
Onları takip eden ben.
Küçük üşümüş ayaklar,
Kaçarken yağmurdan,
Daha da ıslanmakta.
Saçları yağmura karışan kadın,
Bu esaret almamış onu,
Hala zarif hala alımlı,
Boynunda savrulan şalıyla.
Sessiz ve sonsuz duraklar,
Her şeyi görmüş duraklar ,
El ele karşıya geçmeye çalışan iki kardeşi,
Ve de,
Yalnız başına suskun bir beni,
Öylece,
Bekleyen duraklar.
13\12\2017 Aralık\Çarşamba