Bilmeden geçtiğim sokaklarda ne hayatlar varmış,
Öksüz çocuğun yükünü ancak yetim çocuk anlarmış.
İnsanın belinde de yüreğinde de ne ağır yükler varmış.
Gecenin ise gündüze öfkesi varmış, şimdi anladım.
Hayat dolu dizgin gelmekte; Örselemekte, sarsmakta.
Uçurumun başında ve bir o kadar uzakta
Bir annenin duasında,
Suskun bir çocuğun ağlayışında,
Bir babanın hayat dolu bakışında ne gamlar, ne kederler varmış.
Meğerse bu hayat basit, sade bir hüzünle varmış, şimdi anladım.
Kayıt Tarihi : 26.2.2024 18:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!