Karanlık yolların yürürken tümseklerinde
Aydınlanır sokak lambaları birdenbire
Gecenin karanlığı geçince
Sokaktaki adam adım atar ileriye
Sokakta yaşayan insanlar
Gecenin karanlığında çıkar
Bir parça ekmek, bir parça peynir
Sokaktaki adama selam verir
Issız gölgesiz hayatları
Bilinmeyen karanlıkları
İşte bunlar iter onları suçlara
Sokaktaki adam bakarken onlara
Hızlı adımlarla kaçarcasına uzaklaşır
Karanlıkta çıkan hayvanlar birden bire bağırır
Bir korku bir şüphe düşer içine
Sokaktaki adam kapar gözlerinide
Bu hayatın bilinmezliği
Okunan ezan camiye giden yaşlılar
Ah gençlik diye inlemeliri
Sokaktaki adam anlatır herşeyi
Köşe başlarında birbirlerini zehirleyen insanlar
Anlatır bu Dünyanın acımazlığını
Üç kuruş para için neler yapılmayacağını
Sokaktaki adam görürken onları
İşte Güneş çıkmaya başlıyor
Gecenin karanlığı, insanların karanlığı son buluyor
Gece yaşananları kimse bilmiyor
Sokaktaki adam gözden kaybolur.
Kayıt Tarihi : 16.7.2013 15:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Veysel Erdoğan](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/07/16/sokaktaki-adam-9.jpg)
duygular yüreğinize sağlık tebrikler Veysel bey
TÜM YORUMLAR (5)