Sokaktadır Yavrucak Şiiri - Ayşe Pehlivan

Sokaktadır yavrucak
Elindeki oyuncak
Yerdeki o kumlardı
Beynindeki hayali
Büyük adam olmaktı

Hep düşlerdi evleri
Evdeki şenlikleri
Onun sokaktı evi
Gönlündeki hayali
Bir evde yaşamaktı

Üşümüştü bak yine
Soğuk doldu içine
Özlem de yüreğine
Yine olanlar oldu
Gözleri yaşla doldu

Nasılsın dese biri
O ağlayıverirdi
Saçını okşasalar
Yavaşça eğilirdi
İyiliği bilirdi

Küçücük bir tebessüm
Ona dünyalar verdi
Hani dün işte ordan
Biri sevgiyle geldi
Ona yiyecek verdi

Gelir mi ki diyerek
Hep orada bekledi
Ümitleri yükledi
Ha bugün yarın derken
Günler sabrı tüketti

Kimse umursamadan
Yanından geçip gitti
Açtı o üşüyordu
Evi de yoktu şimdi
İlikleri titredi

O böyle kederdeyken
Başka birisi geldi
Açlığı önemsedi
Al hepsi senin dedi
Yüreğini gösterdi

Sevilmek buydu işte
İnsanlık işte burda
İnsandı işte o da
Oda oldu tüm dünya
O daldı rüyalara

Bütün güzelliklere
Verecek tek cevabı
Gönlündeki sevdaydı
Gözüyle güller saçıp
Yarından ümitvardı.