şehrin en işlek caddesi
alabildiğine kalabalık
kalabalık olduğu kadar renkli
bir tezat var kimsenin farketmediği
herkesin üzerinde bayram elbisesi
bir kişi var ki on yıldır yapışmış giysisi.
kimin yanından geçsen
duyarsın nezih bir parfüm kokusu
caddenin en kuytu köşesinde hissedilen
uzun zamandır su görmemiş
ağır bir tenin kokusu.
yıpranmış koliler hangi zaman yatak olur.
bir sokak köpeği ne zaman en sıcak örtü olur.
bu boşvermişlik,
bu yaşamak için yaşamanın en dip noktası,
bu umutsuzluğa bir insan
ne yaşarda savrulur.
Kayıt Tarihi : 11.7.2022 11:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!