Ne çocuklar gördüm ben yırtık ayakkabılarından delinmiş çorapları görünen
O ayakkabılarla giyilmeyecek hale gelene dek küçük dar yollarda oyun oynayan
Ne insanlar gördüm ben bu sokakların nerede olduğunu bile
bilmeyen
O çocukları gördüğünde kafasını çevirip şahşahalı hayatına kaldığı yerden devam eden
Küçümseyici bir tavırla çekip giden
Ve onların ardından elinde kuru bir ekmek, yüzleri kir içinde, boncuk gözleriyle bakakalan ne çocuklar...
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta